Έρωτας… στα χρόνια της βαρεμάρας

Κάποτε ο έρωτας φάνταζε να είναι ένα απρόβλεπτο περιπετειώδες παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που όσο και να παίζεις με αυτό, τόσο πιο πολλά ανακαλύπτεις. Ένα παιχνίδι που όσο και να μεγαλώνεις, τόσο θα εξακολουθεί να σε συναρπάζει και να σε μαγεύει σαν ένα μικρό παιδί. Γιατί ο έρωτας ήταν καθημερινός. Ήταν ανατρεπτικός. Ήταν πολύπλοκος και επίμονος. Ήταν επικίνδυνος.

Τώρα, ο έρωτας έχει χάσει τη πολύπλοκη προσωπικότητα που τον χαρακτήριζε. Ο έρωτας τώρα είναι απλός. Είναι προβλέψιμος και προσαρμοστικός. Είναι περιοριστικός και καταπιεστικός. Είναι βαρετός…

Αν σκεφτούμε λοιπόν γιατί έχει πάρει αυτή την τροπή, θα δούμε πως ο έρωτας έχει μετατραπεί σε ένα υπολογιστικό-ωφελιμιστικό σύστημα, το οποίο υπολογίζει κάθε κίνηση, τα «κόστη» και τα «οφέλη» για να αποφύγει μοιραίες πράξεις που θα βλάψουν το προσωπικό του είναι. Με λίγα λόγια, επιδιώκει να καλύψει πρωτίστως τις προσωπικές του ανάγκες και ευτυχία, παρά να δώσει το ελεύθερο στους οπαδούς του να πράξουν έτσι όπως εκείνοι νιώθουν, κι ας πληγωθούν, κι ας ρεζιλευτούν, κι ας πληγώσουν. Σε αυτό τον έρωτα, η ουσία και η ομορφιά του τυχαίου και απρόβλεπτου εκμηδενίζονται. Γιατί ξεφεύγουν από το ιδανικό πρότυπο του συμβιβαστικού, καθορισμένου έρωτα. Γιατί απειλούν την κανονικότητα του. Γιατί προσβάλουν το εγωκεντρικό του κόσμο. Και όταν η μουσική που ακούς, οι ταινίες που βλέπεις, το Facebook που πλασάρει ωραίες ιστορίες αγάπης δίχως ατέλειες και κλάματα, και όταν όλα αυτά παράγουν έναν άτονο, άχρωμο, ανιαρό έρωτα, όλα αλλάζουν. Τα ραντεβού αλλάζουν. Εσύ αλλάζεις. Το φλερτ αλλάζει. Δε βγαίνεις ραντεβού πια σε πλατείες. Δε φλερτάρεις κάποιον με τον δισταγμό και τη ντροπή που είχες παλιότερα. Δε φοβάσαι την απόρριψη. Δεν έχεις πια τον ενθουσιασμό να ερωτευτείς και να αγαπήσεις ολοκληρωτικά. Δεν σε νοιάζει αν η σχέση σου θα έχει μέλλον. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να βιώσεις έναν ακόμη βαρετό έρωτα, να σε θέλει εκείνη τη στιγμή, όχι και μετά. Να σε αγγίξει εκείνη τη στιγμή, όχι και μετά. Να σε ερωτευτεί για μια στιγμή, όχι να σε αγαπήσει και για μετά.

Έτσι τα πράγματα, γίνονται πιο ξεκάθαρα. Ξέρεις τι θέλεις και για πόσο καιρό το θέλεις. Δε σε απασχολεί το μετά. Έχεις σκεφτεί όλα τα ενδεχόμενα, έχεις φτιάξει όλες τις προϋποθέσεις για να πλησιάσεις αυτόν τον άνθρωπο. Έχεις υπολογίσει ακριβώς τι θα πεις και τι θα σου πει. Όλα είναι ξεκάθαρα. Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Μόνο πρόσεξε, μη πέσεις στη παγίδα να σκεφτείς. Γιατί η σκέψη θα σε πάει μακριά και θα αρχίσεις να σκέφτεσαι το μετά. Θα αρχίσεις να αγαπάς και να θες να σε αγαπά και μετά. Θα αρχίσεις να νιώθεις και μετά. Θα θες έναν έρωτα μαγικό, ανατρεπτικό και δίχως όρια, και μετά. Θα θες τον ίδιο άνθρωπο και μετά.