Η ενοχλητική σκέψη θα
μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα κουνούπι. Ναι, γελοίο ακούγεται, αλλά αν
σκεφτεί κανείς, ένα κουνούπι συνήθως γίνεται ενοχλητικό όταν κοιμάσαι και έχεις
κλειστά τα μάτια. Έχεις σβήσει το φως και μόλις το ακούσεις, πετάγεσαι, ανοίγεις
το φως και ψάχνεις να το βρεις. Αν όμως ανοίξεις το φως, για κάποιο λόγο δεν το
βλέπεις για να το σκοτώσεις και να ησυχάσεις!
Κάπως έτσι μια σκέψη
εισβάλλει στον χώρο σου, σε μια στιγμή που δεν έχεις αρκετό «φως». Δεν έχεις
αρκετό φως για να δεις τι συμβαίνει, που είσαι, για να ελέγξεις αυτό που
βλέπεις και νιώθεις. Και όταν δεν έχεις αυτό το «φως», είναι σαν να μη βλέπεις καθαρά τι θα γίνει στη συνέχεια. Όπως,
όταν κοιμάσαι, ακούς και το κουνούπι το οποίο σε ζαλίζει και διαπερνάει τα
αυτιά σου, έτσι η σκέψη εμφανίζεται έντονα όταν είσαι στο σκοτάδι. Όταν είσαι
στο άγνωστο και μη οικείο, όταν δε ξέρεις τι είναι αυτό που θα ακολουθούσει. Κι
αν προσπαθήσεις να βρεις αυτό το διακόπτη που σου δίνει το φως, εκεί ίσως
καταφέρεις να δεις τη σκέψη αυτή.
Δεν είναι όμως πάντα
εύκολο. Δεν βλέπεις πάντα το κουνούπι στο δωμάτιο, όταν ανοίξεις το φως. Δεν
βλέπεις πάντα τη σκέψη αυτή όταν βγαίνεις από το σκοτάδι. Κι αν τη δεις, θα
προσπαθήσεις να τη σκοτώσεις, όπως θα έκανες και με το κουνούπι; Ή θα την
αφήσεις να σε κοιτάει και να σε περιπαίζει; Αυτό το παιχνίδι μπορεί να κρατήσει
μερικά λεπτά έως και μήνες ή χρόνια, ίσως. Πώς θα μπορούσες να την παγιδέψεις
και να την εξαλείψεις, όταν έχεις το φως που χρειάζεσαι, όταν έχεις την
ασφάλεια αυτή που θες για να νιώσεις ότι είσαι εντάξει;
Δεν είναι τόσο εύκολο,
σίγουρα. Σου λένε πολλά γι’ αυτό, βέβαια. Λύσεις πολλές που μπορείς να
ακολουθήσεις. Μια από αυτές είναι "να μη
της δίνεις σημασία". Πώς όμως μπορείς να το κάνεις αυτό, ενώ η ίδια είναι
τόσο σαγηνευτική και φοβιστική παράλληλα; Όταν σε έχει κυριεύσει και νιώθεις
ότι σου έχει στερήσει ό,τι εφόδια μπορούσες να έχεις για να τη νικήσεις;
Είναι λοιπόν ένα
παιχνίδι που δεν αξίζει να το παρατήσεις. Σε αυτό το παιχνίδι, φρόντισε να
ξαφνιάσεις τη σκέψη αυτή, κάνοντας τη να χάσει αυτή την υπεροπτική εικόνα που
έχει για τον εαυτό της και αυτή την υποτιμητική εικόνα που έχει για σένα.
Φρόντισε να τη κάνεις καλύτερα σύμμαχο σου και όχι αντίπαλο σου και αυτό θα
είναι κάτι αποκαρδιωτικό για εκείνη, βλέποντας να χάνει την μαεστρία της στο να
επιβάλλεται, γιατί μόνο έτσι και εκείνη μπορεί να έχει σκοπό ύπαρξης.
